lunes, 27 de febrero de 2012

Mocedades - Pange Lingua (1969)


Pange Lingua es un himno eucarístico escrito por santo Tomás de Aquino (1225-1274) para la festividad de Corpus Christi (Solemnidad del Santísimo Cuerpo y Sangre de Cristo). Este himno también es cantado en día Jueves Santo, durante la procesión desde el sagrario principal hacia el monumento donde se da la bendición con el Sacramento, y donde la reserva del mismo queda custodiada hasta el día siguiente (Viernes Santo). Parte de este himno, llamada Tantum Ergo, es cantada antes de la bendición solemne con el Santísimo, efectuada al finalizar las adoraciones eucarísticas.

Este himno expresa de manera concreta la doctrina de la Transubstanciación, en la cual, de acuerdo al pensamiento católico, el pan y el vino, se convierten en el Cuerpo y la Sangre de Cristo.

Las palabras iniciales de esta famosa secuencia, escrita en el idioma oficial de la Iglesia católica (latín), son obra del poeta latino Venancio Fortunato. Éste comienza con la frase "Pange, lingua, gloriosi / Lauream certaminis", y es usada en alguna de las "Horas Canónicas", que son parte del Oficio divino.
La versió que hoy les presentaos es del grupo español Mocedades en 1969, de su disco "Pange Lingua, conocido también como Disco 1, cuando todavía formaban parte del grupo Sergio y Estibaliz.

PANGE LINGUA

Pange lingua gloriosi, Córporis mystérium,
Sanguinísque pretiósi, Quem in mundi prétium.

Fructus ventris generósi, Rex effúdit géntium,
Nobis datus nobis natus, Ex intácta Vírgine.

Et in mundo conversátus, Sparso verbi sémine
Sui moras incolátus, Miro clausit órdine
Sui moras incolátus, Miro clausit órdine

In supremæ nocte coenæ, Recumbens cum frátribus
Observata lege plene, Cibis in legálibus
cibum turbae duodenaz se dat suis manibus.
Genitori genitoque laus et jubilatio,
salus honor virtus quoque sit et benedictio.

Pange lingua gloriosi corporis mysterium,
Pange lingua gloriosi corporis mysterium,
Pange lingua gloriosi, Pange lingua gloriosi,

TRADUCCION

Canta, oh lengua, del glorioso,
Cuerpo de Cristo el misterio,
Y de la Sangre preciosa
Que, en precio del mundo
Vertió el Rey de las naciones
Fruto del más noble seno.
Veneremos, pues postrados
Tan augusto sacramento;
Y el oscuro rito antiguo
Ceda a la luz de este nuevo;
Supliendo la fe sencilla
Al débil sentido nuestro.
Al Padre, al Hijo,
Salud, honor y poder,
Bendición y gozo eterno:
Y al que procede de ambos
Demos igual alabanza.

   

La Gran Fogata - Eras tú Jesús (1977)


En Venezuela, esta canción fue otro de los éxitos de esta agrupación zuliana liderada por Carlos Moreno. El grupo se forma en Maracaibo en los inicios de los 70. Carlos Moreno, fué el lider indiscutible (cantante principal y gran guitarrista), viene del grupo Los Hippies con el bajista Néstor Bermúdez; en la línea pop-rock se convierten a mediados de la década en una agrupación exitosa, dejando baladas clásicas de la época. En 1978 se separan para que Carlos Moreno inicie su carrera como solista.

El tema "Eras tú Jesús" es  del disco de 1977 "Serenata",  de La Gran Fogata.

ERAS TU JESUS

Una vez sentado frente al mar,
una voz me pareció escuchar.
Me sorprendí, no sé qué sentí.

De pronto una luz me iluminó,
por unos momentos me cegó,
quise correr, huír de allí,
pero que tonto fuí,
esa luz eras tú Jesús,
eras tú Jesús.

Quise correr, huír de allí,
pero que tonto fuí,
esa luz eras tú Jesús,
eras tú Jesús.

Jesús, Jesús, Jesús.


Vicky Davis - Condenado


En este tema ranchero, cantado con profundo sentimiento por Vicky Davis, reflexionemos sobre la mayor injusticia cometida por la humanidad y el inmenso sacrificio de amor realizado por el ser mas maravilloso que ha pisado esta tierra.

Del album "Porque Pelear", meditemos el tema "Sentenciado".

SENTENCIADO

Sentenciado a muerte, violaron las leyes
de misericordia con aquel bendito,
y muerte de cruz, como los criminales,
el mismo Pilatos no encontró delito.

Fué la noche triste, la noche más negra,
donde no alumbraron ni luna ni estrellas,
sobre sus vestidos echaron la suerte,
el beso de Judas lo entregó a la muerte.

Y solo quedó, (y solo quedó)
con mucho dolor, (con mucho dolor)
después lo llevaron al monte Calvario cargando la cruz

Y solo quedó, (y solo quedó)
con mucho dolor, (con mucho dolor)
perdona les dijo, no saben lo que hacen y así terminó.

Sentenciado a muerte, por amar al mundo,
un mundo tan raro, tan indiferente,
mesaron su barba, golpearon su rostro,
corona de espinas sangraba su frente.

Cuantos se pasmaban, cuantos lo miraban,
pues de tal manera fué desfigurado,
resignadamente enmudeció su boca,
cuan manso cordero que va al matadero.

Y solo quedó, (y solo quedó)
con mucho dolor, (con mucho dolor)
después lo llevaron al monte Calvario cargando la cruz

Y solo quedó, (y solo quedó)
con mucho dolor, (con mucho dolor)
perdona les dijo, no saben lo que hacen y así terminó


martes, 21 de febrero de 2012

Enrique Guzmán - La capilla de la montaña (1962)


Enrique Guzmán Vargas (Caracas, 1 de febrero de 1943) es un cantante mexicano de música popular nacido en Venezuela. En los años sesenta fue uno de los cantantes más populares de México. Se le promocionaba como «ídolo de la juventud» y uno de los «grandes del rock» (junto con Angélica María, César Costa, Julissa, Johnny Laboriel, Manolo Muñoz y Alberto Vázquez, entre otros).

El tema "La capilla de la montaña", originalmente fué cantada por Eddie Albert, bajo el título "High Upon a Mountain" (Sy Miller & Jill Jackson), de su album de 1958 del mismo nombre. Enrique Guzmán incluyó este tema en su disco  de 1962 "Enrique Guzmán, Volumen 4", con arreglos y dirección del Maestro Chuck Anderson.

Para muchos, este nostálgico tema es una cancion triste que nos evoca a buscar consuelo con Dios nuestro señor, por la ausencia de un ser querido, en la forma que sea, llámese un amor perdido, un amigo, o un familiar muy querido. En el parque nacional "Grand Teton" en Wyoming, se encuentra esta bella capilla de troncos, con las imponentes montañas de fondo, que invitan a la meditación.

LA CAPILLA DE LA MONTAÑA

En lo alto de una cima,
donde la reina la paz,
se encuentra una capilla,
donde yo voy a rezar.

Cuando en invierno nieve cae,
y siento soledad,
a Cristo le voy a rezar,
que regreses otra vez.

Cuando yo vuelvo a mi casa,
me preguntan siempre que adonde fuí,
pero nunca diré el secreto,
pues nadie lo deber saber.

Que en lo alto de esa cima,
donde reina la paz,
se encuentra una capilla,
donde yo voy a rezar.

En lo alto de la cima,
en que allí encontraré
siempre la paz.


viernes, 10 de febrero de 2012

Pimpinela - Gracias a Dios (1990)

Pimpinela, de su disco "Hay amores... y amores" de 1990, nos ofrecen un tema muy precioso, agradeciendo al Dios creador por todas sus bondades y misericordias con el ser humano. Tanto qué agradecer a un Dios tan bueno.


GRACIAS A DIOS

Gracias a Dios, gracias a Dios,
Gracias a Dios, gracias a Dios...

Tengo sueños en mi mente a pesar del presente,
Gracias a Dios,
Tengo fe en el futuro aunque ahora esté oscuro,
Gracias a Dios...

Tengo una mano arriba, que me alumbra y me guía,
Gracias a Dios,
Tengo fé en mi propio cielo, es mi fuerza y mi consuelo,
Gracias a Dios.

No me canso de decir, no me canso de cantar,
no me canso nunca de gritar, uoh oh oh,
no me canso de decir, Gracias a Dios.

Tengo los viejos amigos que aún comparten mi camino,
Gracias a Dios,
Tengo quien me de una mano y el abrazo de un hermano,
Gracias a Dios.

Tengo alguien que me espera a la hora en que volviera,
Gracias a Dios,
Tengo el pan de cada día, de mis hijos la alegría,
Gracias a Dios.

Gracias a Dios,
No me canso de decir, no me canso de cantar,
No me canso nunca de gritar, no me canso de decir,
Gracias a Dios.

Tengo un país que sueña alcanzar pronto su estrella,
Gracias a Dios,
Y aunque amo a mi bandera, en mis ojos no hay fronteras,
Gracias a Dios.

Lo que tengo lo he sembrado, con trabajo lo he logrado,
Gracias a Dios,
Poco a poco he crecido, sin salirme del camino,
Gracias a Dios.

Gracias a Dios,
No me canso de decir, no me canso de cantar,
No me canso nunca de gritar, uoh, oh oh,
no me canso de decir, Gracias a Dios.

Tengo el beso de mi madre y el recuerdo de mi padre,
Gracias a Dios,
Tengo firme como siempre el cariño de mi gente,
Gracias a Dios.

Tengo tantas, tantas cosas, tan queridas, tan hermosas,
Gracias a Dios,
Es por eso que hoy yo canto, que agradezco y digo tanto,
Gracias a Dios.

Gracias a Dios,
No me canso de decir, no me canso de cantar,
No me canso nunca de gritar, uoh, oh oh,
no me canso de decir, Gracias a Dios.

Gracias a Dios,
No me canso de decir, no me canso de cantar,
No me canso nunca de gritar, uoh, oh oh,
no me canso de decir, Gracias a Dios.



GRACIAS A DIOS, GRACIAS A DIOS, GRACIAS A DIOS, GRACIAS A DIOS, GRACIAS A DIOS, GRACIAS A DIOS, GRACIAS A DIOS, GRACIAS A DIOS, GRACIAS A DIOS, GRACIAS A DIOS, GRACIAS A DIOS,  POR SIEMPRE!!

Lucía Méndez - Padre nuestro (1984)


De su album "Sólo una mujer", grabado en 1984, Lucía Méndez nos recuerda la oración suprema por excelencia, pronunciada por nuestro Señor Jesucristo en persona, quien nos enseño así cómo debemos dirigirnos para rezar a nuestro Padre creador.

PADRE NUESTRO

Padre nuestro que estás en los cielos,
santificado sea tu nombre,
venga a nosotros, venga a nosotros tu reino
y hágase tu voluntad,
así en la tierra como en el cielo,
así en la tierra como en el cielo.

Padre nuestro que estás en los cielos,
santificado sea tu nombre,
venga a nosotros, venga a nosotros tu reino
y hágase tu voluntad,
así en la tierra como en el cielo,
así en la tierra como en el cielo.

Amén, amén,
amén, amén.

El pan nuestro, de cada día,
Señor nuestro, dánoslo hoy.
Perdónanos, perdónanos nuestras deudas,
así como nosotros perdonamos a nuestros deudores.
No nos dejes caer en la tentación,
más líbranos del mal, líbranos del mal,
líbranos del mal, líbranos del mal,
Amén.

Amén, amén,
amén, amén.



martes, 7 de febrero de 2012

Vicky Davis - Cuando los hijos se van (Sin fecha)



Sentida canción ranchera en la voz de la gran Vicky Davis, que nos hace reflexionar sobre las alegrías y tristezas que la vida nos trae en nuestros hijos. Este tema está en su disco "Cuando lo hijos se van"
CUANDO LOS HIJOS SE VAN

Cuando los hijos se van, qué sola queda la casa,
Cuando los hijos se van, te entra una cierta nostalgia,
Y empiezas a repetir: tenía razón mi madre.
Cuando los hijos se van, se va un pedazo del alma
Cuando los hijos se van, sólo Dios te da la calma.

Cómo cuesta comprender que van creciendo y se marchan,
Cómo cuesta aceptar que han de dejar padre y madre,
Se marchan con ilusión, es un ciclo de la vida, aay,
Cuando los hijos se van, se llevan tanta alegría,
Cuando los hijos se van, sólo Dios es quien te anima.

Por eso esta navidad, quiero soñar recordando
Sus travesuras de ayer, cómo gozaban jugando
Y darle gracias a Dios por habérmelos prestado, aay,
Cuando los hijos se van, tú recuerdas lo pasado,
Cuando los hijos se van, tú ves cuánto les has amado.